Είσοδος      |     
Ενημέρωση
Αρχείο ΔΤ 2013

19/2/2013, Στα χρόνια του Διγενή Ακρίτα»: Ένα ταξίδι με την Αγγέλα Μάλμου: Από τη Δημοτική Βιβλιοθήκη Χανίων

19.02.2013 | Ώρα δημοσίευσης: 10:02

Η Δημοτική Βιβλιοθήκη Χανίων , πραγματοποίησε εκδήλωση για τα παιδιά τo Σάββατο 16 Φεβρουαρίου το πρωί , στην Παιδική - Εφηβική Βιβλιοθήκη του Δημοτικού Κήπου, με θέμα: «Στα χρόνια του Διγενή Ακρίτα», της βραβευμένης συγγραφέας Αγγέλα Μάλμου.

Ένα ταξίδι που μάγεψε μικρά και …μεγάλα παιδιά με την Αγγέλα Μάλμου στα χρόνια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας…

«Τα παιδιά πρέπει να γνωρίζουν τις παραδόσεις μας. Την ιστορία, τη λογοτεχνία μας, τον πανάρχαιο πολιτισμό μας. Και μάλιστα με τρόπο ευχάριστο, βιωματικό. Με αυτές ακριβώς τις σκέψεις γράφτηκε πριν είκοσι-δύο χρόνια η «Λυγερή». Το κείμενο πήρε το πρώτο πανελλήνιο βραβείο θεατρικού έργου για παιδιά το 2006. Για τη συγγραφή του έργου, ένα τραγούδι του ακριτικού κύκλου έδωσε το έναυσμα. Εκείνο που έχει τίτλο: «Ο Σαρακηνός κι η Λυγερή». Μετά ακολούθησε μελέτη για την τοποθέτηση στο χώρο και το χρόνο της συγκεκριμένης λαϊκής δημιουργίας.

Δύσκολη και κείνη η περίοδος. Μια αχανής αυτοκρατορία περικυκλωμένη από εχθρούς. Ένας πολιτισμός, ο ελληνικός ορθόδοξος, σε κίνδυνο… Αλλά τότε υπήρχε ένας μεγάλος ηγέτης. Ο Φλάβιος Ηράκλειος Αύγουστος. Ο μεγαλόσωμος, ξανθός, νέος αυτοκράτορας του Βυζαντίου, που αψηφώντας τον κίνδυνο και το πρωτόκολλο, πολεμούσε στην πρώτη γραμμή. Για να δίνει το παράδειγμα… Για να παίρνουν θάρρος οι στρατιώτες του, πολεμώντας στο πλάι του.

Είχε την τύχη όμως να έχει και δυνατούς συνεργάτες. Όπως ο Πατριάρχης Σέργιος ο οποίος στήριξε, μερόνυχτα άγρυπνος, τον πολιορκημένο λαό από τις ορδές των Αβάρων προ των τειχών. Με «την του Χριστού την Πίστη την Αγία».. Και με τον Ακάθιστο Ύμνο στα χείλη των πιστών, που έκανε την Αγιά Σοφιά ν΄ αντιβοά από τρούλο σε τρούλο. Και πέρα στα σύνορα οι Ακρίτες, άγρυπνοι φρουροί της βυζαντινής επικράτειας να δημιουργούν τα δικά τους ηρωικά κεφάλαια στην ιστορία του λαού μας. Ενός λαού που όρθωνε το ανάστημά του –όταν δεν πολέμαγε- με το τραγούδι του. Για να εκφράσει τους φόβους του, την ελπίδα, τον πόνο και τη χαρά του.

Με αυτή την πρώτη ύλη ξεκίνησε η συγγραφή του θεατρικού κειμένου. Αλλά επιπρόσθετα και με ένα ακόμη συστατικό.. Το πιο σπουδαίο! Τη γνώση ότι σε όλες τις εποχές, τις δύσκολες και τις εύκολες, η Αγάπη είναι εκείνη που στέκει πάντα πιο ψηλά από τα πάθη, τους πολέμους, τα συμφέροντα και τις παντός είδους διαφορές. Έτσι και τότε μια αγάπη «αταίριαστη» μεταξύ δύο εχθρών, αλλόθρησκων, που ανήκαν σε εντελώς διαφορετικούς φυλετικούς κόσμους, με συμφέροντα αλληλοσυγκρουόμενα, έκαμε το θαύμα της. Σταμάτησε τον πόλεμο, και μετέτρεψε τον κουρνιαχτό της μάχης σε γαμήλιο πέπλο. Από μία τέτοια ένωση ήταν αφύσικο να μη γεννηθεί παιδί ξεχωριστό! Ο Βασίλειος Διγενής Ακρίτας!

Όλα αυτά φαίνονταν δύσκολα να ειπωθούν σε μικρούς ανθρώπους. ‘Έπρεπε να βρεθεί ένας δίαυλος επικοινωνίας, ώστε να μεταγγιστούν με ευρηματικό και ευχάριστο τρόπο στην ομάδα των παιδιών που μας περίμενε στο Παιδικό - Εφηβικό τμήμα της Δημοτικής μας Βιβλιοθήκης το Σάββατο το πρωί στις 16 Φεβρουαρίου.

Τα εργαλεία της λογοτεχνικής αυτής μετάγγισης; Η ανάγνωση αποσπασμάτων από το θεατρικό κείμενο, η αφήγησή μας, η προβολή διαφανειών της εικονογράφησης του έργου και κομμάτια της μουσικής που είχε γράψει ως κύκνειο άσμα του στις πρώτες εκείνες παραστάσεις του καλοκαιριού του ΄92-‘93 (από την ερασιτεχνική θεατρική ομάδα του ΚΕΕΔ), ο αείμνηστος Χανιώτης μουσουργός Δημήτρης Καψωμένος.

Η συνάντηση έκλεισε με τα παιδιά και τους παρευρισκόμενους ενήλικες να τραγουδούν το τελευταίο τραγούδι του έργου πριν την αυλαία, τον « Ύμνο στην Αγάπη».

Χρώματα, έθνη και φυλές, κρίκοι μιας αλυσίδας

που να στολίζουν θέλουμε το στήθος της Ελπίδας.

Για αυτό πάθη μεριάσετε η Αγάπη να περάσει

κι από το δίσκο της χαράς ζωή να μας κεράσει!

p1

p2

p3