Είσοδος      |     
Ενημέρωση
Αρχείο ΔΤ 2007

21/4/07, Ομιλία Δημάρχου Χανίων για τις Τεχνολογίες αφαλάτωσης

06.08.2008 | Ώρα δημοσίευσης: 12:08

ΗΜΕΡΙΔΑ «ΟΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΕΣ ΑΦΑΛΑΤΩΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΠΟΣΙΜΟΥ ΝΕΡΟΥ» ΕΝΩΣΗ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΥΔΡΕΥΣΗΣ –ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣ ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΥ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΕΣ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗΣ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗΣ ΝΕΡΟΥ Χαιρετισμός κ. Κ. Βιρβιδάκη, Αντιπροέδρου ΕΔΕΥΑ και Δημάρχου Χανίων Κυρίες και κύριοι, Η σημερινή εκδήλωση γίνεται με πρωτοβουλία της Ένωσης των Δημοτικών Επιχειρήσεων Ύδρευσης Αποχέτευσης (ΕΔΕΥΑ) και του Δήμου Χερσονήσου. Όπως είναι γνωστό, το νερό είναι ουσιώδες για την ζωή στον πλανήτη. Η ίδια η ύπαρξή μας, καθώς και οι οικονομικές δραστηριότητές μας εξαρτώνται ολοκληρωτικά από αυτόν τον πολύτιμο πόρο. Ωστόσο, σε παγκόσμιο επίπεδο το νερό είναι ένας περιορισμένος πόρος. Τα τελευταία χρόνια το κατά κεφαλή ποσό του διαθέσιμου νερού έχει μειωθεί σημαντικά. Σύμφωνα με στοιχεία των Ηνωμένων Εθνών το ποσό αυτό μειώθηκε κατά 4 φορές ανάμεσα στο 1850 και το 1955, ενώ η ζήτηση του νερού αναμένεται να διπλασιασθεί στα επόμενα χρόνια. Είναι κοινή διαπίστωση ότι το νερό είναι πλέον “αγαθό ουσιώδες εν ανεπαρκεία”. Η κατάσταση είναι ιδιαιτέρως κρίσιμη και θα πρέπει να ληφθούν εγκαίρως τα κατάλληλα μέτρα προς την κατεύθυνση της ορθολογικής διαχείρισης των υδατικών πόρων. Ο Θαλής ο Μιλήσιος είχε πει: “Το ύδωρ είναι η αρχή των πάντων”. Η σημασία των υδατικών πόρων στις σύγχρονες κοινωνίες προσδιορίζεται και από τα παρακάτω: (α) Το νερό είναι απαραίτητο για την ανθρώπινη ζωή, αφού το 50 με 60% του σώματος μας είναι νερό. (β) Το νερό είναι απαραίτητο για πολλές δραστηριότητες στη σύγχρονη κοινωνία όπως είναι η γεωργία, η παραγωγή ενέργειας, οι μεταφορές και η διαχείριση υγρών αποβλήτων. (γ) Η διαθεσιμότητα και η ποιότητα υδατικών πόρων συνδέεται με την οικονομική ανάπτυξη. (δ) Αλλαγές στον υδρολογικό κύκλο μπορεί να επιφέρουν σημαντικές επιπτώσεις στην κοινωνία, την οικονομία και το περιβάλλον. Η χώρα μας έχει μια μακραίωνη ιστορία ύδρευσης και αποχέτευσης. Αρχαιολογικές και άλλες μαρτυρίες υποδεικνύουν ότι στην Ελλάδα, κατά τη διάρ¬κεια των Μινωικών, Μυκηναϊκών και Ελληνορωμαϊκών περιόδων εφαρμόσθηκαν προωθημένες υδραυλικές και υγειονομικές τεχνικές στη διαχείριση του νερού. Αυτές συμπεριλαμβάνουν την κατασκευή υδραγωγείων, πηγαδιών, στερνών και άλλων υδραυλικών τεχνολογιών, συστημάτων υδροδότησης, την κατασκευή και χρήση λουτρών και άλλων εγκαταστά¬σεων υγιεινής, καθώς και συστημάτων αποχέτευσης και διάθεσης των υγρών απο¬βλήτων και των νερών της βροχής. Η υδραυλική και αρχιτεκτονική λειτουρ¬γία των συστημάτων υδροδότησης και αποχέτευσης στα ανάκτορα και τους οικισμούς της Μινωικής περιόδου, θεωρούνται ως ένα από τα πιο αξιόλογα χαρακτηριστικά του Μινωικού πολιτισμού, καθώς τεχνολογίες ύδρευσης και αποχέτευσης, που έλαβαν σημαντική ανάπτυξη τη Μινωική περίοδο, αναπτύχθηκαν και βελτιώθηκαν περαιτέρω στην Ελληνιστική, Ρωμαϊκή και Βυζαντινή περίοδο και συγχρόνως διαδόθηκαν στην υπόλοιπη χώρα και φυσικά στην ηπειρωτική Ευρώπη και σε Μεσογειακές χώρες. Αυτή η πρωτοπορία των Ελληνικών πολιτισμών που άρχισε ουσιαστικά τη Μινωική περίοδο, συνεχίσθηκε μέχρι και τους νεότερους χρόνους. Χαρακτηριστικό είναι ακόμη το ό,τι και η τεχνολογία της ανακύκλωσης του νερού θεωρείται ότι έχει τις ρίζες της στην εποχή του Μίνωα. Στην Κρήτη είναι η γνωστή χρήση του νερού της βροχής από εκείνη την εποχή. Η τεχνολογία δε αυτή βελτιώθηκε περαιτέρω κατά την Ελληνιστική και τη Ρωμαϊκή περίοδο. Οι Δημοτικές Επιχειρήσεις Ύδρευσης Αποχέτευσης (ΔΕΥΑ) είναι Επιχειρήσεις κοινωφελούς χαρακτήρα. Το θεσμικό πλαίσιο των ΔΕΥΑ βασίζεται στο Ν. 1069/80 «Περί Κινήτρων δια την Ίδρυσιν Δημοτικών Επιχειρήσεων Ύδρευσης Αποχέτευσης» και συνήθως καλύπτουν πόλεις με πληθυσμό άνω των 10.000 κατοίκων, εκτός Αττικής και Θεσσαλονίκης, όπου δραστηριοποιούνται η ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ, αντίστοιχα. Οι ΔΕΥΑ είναι Δημοτικές και/ή Κοινοτικές Επιχειρήσεις, που λειτουργούν ως N.Π.Ι.Δ. και αποτελούν τους κύριους και νόμιμους διαχειριστές υδατικών πόρων και κυρίως πόσιμου νερού και υγρών αποβλήτων σ’ ολόκληρη τη Χώρα. Τα κύρια αντικείμενα δραστηριοποίησης των ΔΕΥΑ είναι η ύδρευση, η αποχέτευση και η επεξεργασία και διάθεση των εκροών των υγρών αποβλήτων των αστικών περιοχών. Κοινός εκφραστής των ΔΕΥΑ είναι η Ένωση των ΔΕΥΑ, που ιδρύθηκε το 1989 με έδρα την Λάρισα. Σήμερα, η ΕΔΕΥΑ εκπροσωπεί 160 ΔΕΥΑ σε σύνολο 200 ΔΕΥΑ, που λειτουργούν στη Χώρα μας. Ειδικότερα οι δραστηριότητες της ΕΔΕΥΑ επικεντρώνονται σε δύο τομείς: (α) Στην εκπροσώπηση των ΔΕΥΑ, στον συντονισμό των ενεργειών τους και στην προβολή των αιτημάτων τους προς την Πολιτεία για ζητήματα ύδρευσης-αποχέτευσης. (β) Στην ενημέρωση, υποβοήθηση και στήριξη των ΔΕΥΑ, ώστε να βελτιώσουν τη λειτουργία τους και κατά συνέπεια τις παρεχόμενες προς τους δημότες υπηρεσίες τους. Μεταξύ των επιδιώξεων των ΔΕΥΑ συμπεριλαμβάνεται και η χρήση μη συμβατικών υδατικών πόρων, όπως: i. Υφάλμυρα νερά και ii. Νερά στράγγισης iii. Εκροές επεξεργασμένων υγρών αποβλήτων iv. Αφαλατωμένο νερό Η αφαλάτωση του θαλασσινού νερού αναπτύσσεται με πολύ γρήγορους ρυθμούς και φαίνεται ότι στο μέλλον θα αποτελέσει μια από τις κύριες πηγές υδροδότησης. Σήμερα εκτιμάται ότι σε όλο τον κόσμο λειτουργούν πολυάριθμες μονάδες αφαλάτωσης, που παράγουν πάνω από 50 εκατ.m3/ημ. πόσιμου νερού και υδροδοτούν σήμερα περίπου 700 εκατ. ανθρώπους από τον πληθυσμό του πλανήτη. Οι εγκαταστημένες μονάδες αντίστροφης ώσμωσης έχουν αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία έτη. Η χώρα μας με σχετικά υψηλή μέση διαθεσιμότητα υδατικών πόρων (5500.m3/κάτοικο.έτος), αλλά άνιση κατανομή (χρονικά και χωρικά), ανώμαλο ανάγλυφο, τεράστιο νησιώτικο χώρο και πολυάριθμα παράκτια αστικά κέντρα θα πρέπει να εισαγάγει νέες τεχνολογίες διαχείρισης του νερού με έμφαση στους μη συμβατικούς υδατικούς πόρους. Η ΕΔΕΥΑ παρακολουθεί στενά τις τεχνολογίες ανακύκλωσης και επαναχρησιμοποίησης νερού. Γι’ αυτό τον σκοπό οργανώθηκαν παρόμοιες θεματικές ημερίδες στα Χανιά και στον Βόλο το περασμένο έτος. Συμπεραίνοντας κάποιος στο θέμα των υδατικών πόρων θα μπορούσε να αναφέρει τα εξής: (α) Παρατηρείται μείωση της διαθεσιμότητας υδατικών πόρων και υποβάθμιση της ποιότητας τους. (β) Η υιοθέτηση ενοποιημένων σχεδίων διαχείρισης των υδατικών πόρων θα συνέβαλε στην αποτελεσματικότερη χρήση τους. (γ) Είναι απαραίτητη η διαχείριση κυρίως της ζήτησης των υδατικών πόρων. (δ) Είναι απαραίτητη η θέσπιση κριτηρίων ποσοτικοποιοτικής παρακολούθησης των νερών. (ε) Επιβάλλεται η ανακύκλωση και χρήση μη συμβατικών πόρων και κυρίως των εκροών των υγρών αποβλήτων και θέσπιση εθνικών κριτηρίων. (ζ) Και τέλος η διοργάνωση εκδηλώσεων αντίστοιχων με την σημερινή συμβάλλει, αναμφίβολα, στην προώθηση μιας ολοκληρωμένης διαχείρισης των υδατικών μας πόρων, στην ενημέρωση μας και στην ανάπτυξη και εφαρμογή νέων σχεδίων διαχείρισης. Ωστόσο, αν μείνουμε στο επίπεδο της θεωρητικής ενασχόλησης και του προβληματισμού δεν θα έχουμε κάνει σχεδόν τίποτε. Η ολοκλήρωση των υποδομών δεν αρκεί. Θα πρέπει να αξιοποιηθούν πλήρως, ώστε να μεγιστοποιηθούν τα οφέλη για αειφόρο ανάπτυξη, ποιότητα ζωής και διατήρηση των φυσικών πόρων. Επίσης, η εκπαίδευση και ενημέρωση όλων των καταναλωτών και κυρίως των νέων ανθρώπων σε θέματα εξοικονόμησης νερού και νέων τεχνολογιών αποτελεί βασική προϋπόθεση. Ας συμβάλλουμε όλοι στην προσπάθεια αυτή.