JavaScript Menu by Deluxe-Menu.com
 
06 Μαΐου 2014  
Πληροφορίες Επισκεπτών->Ιστορία->Αρχαιολογικοί Χώροι - Ιστορικά Μνημεία->Βυζαντινών και Νεότερων Χρόνων->Εκκλησιαστικά Συγκροτήματα

Ι.Μ. Αγίου Ιωάννου Προδρόμου στις Κορακιές

19-05-2010
Διαχειριστής
 προεπισκόπηση εκτύπωσης


Κοινότητα: Κουνουπιδιανά Οικισμός: Κορακιές
απόφαση κήρυξης Φ.Ε.Κ.: ΥΑ Β1/Φ38/15665/10-3-1982
Φ.Ε.Κ. 180/Β/21-4-198
 
Η Μονή αποτελείται από συγκρότημα κτισμάτων σε ορθογώνια διάταξη που περιβάλλουν το δίκλιτο καμαροσκέπαστο καθολικό .
Η Μονή αναφέρεται από τα χρόνια της Ενετοκρατίας ως εξάρτημα του Γδερνέτου. Υπολείμματα της περιόδου αυτής διακρίνονται στην ανατολική πτέρυγα και στον αρχικό ναό του Αγίου Ιωάννου.
Η χρονολογία ίδρυσης είναι άγνωστη. Η παράδοση αναφέρει πως χτίστηκε από Βυζαντινούς αυτοκράτορες, ενώ σύμφωνα με μια άλλη παράδοση είναι συνέχεια της Μονής του Αγίου Ματθαίου, που βρισκόταν στα Φρύδια.
Η Μονή του Αγίου Ματθαίου αναφέρεται από τον Κορνήλιο, ενώ μέχρι πρόσφατα υπήρχαν στη θέση της λείψανα οικοδομών. Αναφέρεται, επίσης, ότι κατά την περίοδο της Ενετοκρατίας και της Τουρκοκρατίας ήταν άσυλο των παρθένων, που η τιμή τους κινδύνευε από τους κατακτητές. Αλλά ούτε αυτή η παράδοση μπορεί να βοηθήσει για να εξαχθούν κάποια συμπεράσματα για τη χρονολογία ίδρυσης της. Κατά την Ελληνική Επανάσταση η Μονή καταστράφηκε ολοκληρωτικά και κατασφάχτηκαν οι καλόγριες. Το 1840, όμως, πήγαν και εγκαταστάθηκαν εκεί τρεις μοναχές, αφού ξανάχτισαν τρία κατεστραμμένα κελιά και μεγάλωσαν και το ναό του Αγίου Ιωάννη. Η Μονή δεν είχε όμως καθόλου κτηματική περιουσία. Αυτή είχε περιέλθει μετά τη σφαγή του 1822 στη Μονή Γδερνέτου. Το 1888 κτίστηκε υψηλός περίβολος, ενώ έξω απ’ αυτόν, στη δυτική είσοδο, φτιάχτηκε μεγάλος ξενώνας για τους επισκέπτες. Μετά την επανάσταση του 1866 η Μονή άρχισε να μεγαλώνει και να γίνεται πολύκοσμη. Για να εκκενωθεί πάλι το 1896, όταν οι καλόγριες είδαν τους Τούρκους να καίνε και να λεηλατούν χωριά του Ακρωτηρίου. Το 1897 που επέστρεψαν βρήκαν πολλούς τάφους γύρω από το ναό και τον περίβολο της Μονής. Επί Κρητικής Πολιτείας, ο πρίγκιπας Γεώργιος διαπίστωσε ότι η Μονή δεν είχε κτηματική περιουσία. Είδε ότι οι καλόγριες είχαν ξεχωριστές επιδώσεις στην κεντητική κι έστειλε τη Μηνοδώρα σε σχολή χειροτεχνίας στην Αθήνα Η σημερινή περίφημη κεντητική του μοναστηριού έχει τις ρίζες της στη Μηνοδώρα και τις καλόγριες που κατάφεραν να επιβιώσουν στις αρχές του αιώνα μας με αυτή την εργασία.
Με το νόμο του 1900 κρίθηκε διαλυτή και μόνιμη μ’ εκείνον του 1935. Σήμερα έχει είκοσι μοναχές.