Είσοδος      |     
Ενημέρωση
Αρχείο ΔΤ 2016

22/2/2016, Επιχείρηση Σαν Τζενάρο: Στις 24/2/2016 στο ΚΑΜ

22.02.2016 | Ώρα δημοσίευσης: 11:02

Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ ιταλικού κινηματογράφου που διοργανώνουν ο Σύλλογος "Φίλοι της Ιταλίας" και η ΚΕΠΠΕΔΗΧ ΚΑΜ, με την υποστήριξη του Istituto italiano di Cultura di Atene και του Centro Galileo Χανίων, την Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2016, στο ΚΑΜ, ώρα 20.00, θα προβληθεί η ταινία "Επιχείρηση Σαν Τζενάρο" (Operazione San Gennaro, κωμωδία - 1966 ), σε σκηνοθεσία Νίνο Ρίζι, με τους Νίνο Μανφρέντι ,Τοτο', Σέντα Μπέργκερ, Μάριο Αντορφ, κ.α.

Είσοδος ΕΛΕΥΘΕΡΗ

Περίληψη

Ένα τρίο κλεφτών από την Αμερική φθάνουν στην Νεάπολη για να κλέψουν τον τεράστιο θησαυρό του Σαν Τζενάρο, και απευθύνονται στον γέρο «νονό» don Vincenzo, που βρίσκεται στην φυλακή, για να βρουν ντόπιους για βοήθεια.

Αυτός τους συστήνει στον Dudù, έναν προστατευόμενό του, ο οποίος τους προμηθεύει τους ζητούμενους άνδρες αγνοώντας το αντικείμενο του τολμήματος.

Ο θάνατος από δυσπεψία ενός συνεργού αναγκάζει τους δύο απομείνοντες να αποκαλύψουν στον Dudù το μυστικό, προσφέροντάς του το ένα τρίτο των κλοπιμαίων, που όμως δεν έχουν σκοπό να το κάνουν.

Απ’ την μεριά του ο Dudù, συμφωνώντας με τον don Vincenzo, σκέφτεται να κρατήσει τα κλοπιμαία μετά την ληστεία για να χρησιμοποιήσει ένα μεγάλο μέρος κάνοντας έργα για την φτωχο-γειτονιά, ζητώντας ωστόσο την προληπτική έγκριση του Σαν Τζενάρο ο οποίος φαίνεται ότι συναινεί.

Μέσα από ριψοκίνδυνες περιπέτειες, το τόλμημα πετυχαίνει σε μια Νεάπολη άδεια εξαίτιας του φεστιβάλ μουσικής, και οι δύο αμερικάνοι καταφέρνουν να ξεφύγουν απ’ τον Dudù και την ξεχαρβαλωμένη ομάδα του.

Αλλά η Maggie σκοτώνει τον συνέταιρο, κάνει να πιστέψουν ότι πεθαίνει στο δυστύχημα, και προσπαθεί να διαφύγει μεταμφιεσμένη σε μοναχή.

Σε μια περιπετειώδη καταδίωξη, ο Dudù καταφέρνει να ανακτήσει τα κλοπιμαία, αλλά με επέμβαση της θετής μητέρας του καταλήγουν στα χέρια του επισκόπου που τα επιστρέφει στο Σαν Τζενάρο μέσω του ίδιου  Dudù, επευφημούμενου ως σωτήρα του θησαυρού.

 

Κριτική

Φανερά εμπνευσμένο απ’ το Topkapi, το οποίο δύο χρόνια πριν γνώρισε διεθνή επιτυχία, αποτελεί ένα κλασσικό παράδειγμα επανεξέτασης εν είδη παρωδίας του ρεύματος θρίλερ επονομαζομένο “caper movie”, μόδα στις δεκαετίες ’ 50 και ’60.

Ο Dino Risi ξαναπαίρνει την αφηγηματική δομή του διάσημου Ο κλέψας του κλέψαντος του Monicelli, ξεκινώντας από την «συμβουλή» δανεισμένη απ’ τον Totò στον ίδιο ρόλο του έμπειρου γέρου κλέφτη που επεμβαίνει απ’ τα παρασκήνια.

Μα ακόμη και αν συμμερίζεται τα σημεία της καρικατούρας (εδώ έχουμε το Rififi), κρατάει την ταυτότητα της καθαρής κωμωδίας με ροζ φλέβες, πολύ μακριά απ’ την αρχή της «κωμωδίας αλά ιταλικά» της προηγούμενης ταινίας, ακόμη γεμάτης τόσων νεορεαλιστικών επιρροών.

Και η σκηνογραφική και φωτογραφική απόδοση των λαϊκών συνοικιών απομακρύνεται καθαρά στο πέρασμα από την Ρώμη στην Νεάπολη, για να κερδίσει φως και ελαφρότητα που πλησιάζουν το κλισέ, τονίζοντας ένα στυλ ζωής (και ληστείας…) διαμέσου της αντίθεσης με την αμερικανική αποτελεσματικότητα, που χρησιμοποιείται σαν όρος σύγκρισης.

p1